Antonella Sudasassi Furniss
Memorias De Un Cuerpo Que Arde
Een krachtig vrouwenportret waarin drie vrouwen van in de 70 terugkijken op hun leven en waarin herinneringen, geheimen en verlangens op poëtische wijze met elkaar zijn verweven.
Memorias De Un Cuerpo Que Arde is een krachtig vrouwenportret waarin allerlei aspecten van het vrouw zijn aan bod komen. Drie vrouwen van rond de zeventig jaar vertellen over de ontwikkeling van hun seksuele en sentimentele leven, terwijl één actrice hen in elke fase van hun leven op het scherm vertegenwoordigt. Opgegroeid in een repressief tijdperk in Costa-Rica, waarin seksualiteit een taboe onderwerp was, ontwikkelden de 68-jarige Ana, de 69-jarige Patricia en de 71-jarige Mayela hun begrip van wat het betekent om een vrouw te zijn, gebaseerd op onuitgesproken regels en verwachtingen. Terugkijkend op hun leven durven de drie vrouwen er nu pas openlijk over te praten. De herinneringen, geheimen en verlangens van de drie zijn op poëtische wijze met elkaar verweven. Terwijl de vrouwen hun verhalen buiten beeld vertellen, vullen ze het lichaam van een andere vrouw van hun generatie die hun leven incarneert op het witte doek. Los van de indrukwekkende verhalen weet regisseuse Antonella Sudasassi Furniss de film extra cachet te geven door een bijzondere vormgeving. De camera gaat naadloos over van het ene tijdperk naar het andere, van heden naar verleden, van jong naar oud en van droeve naar vreugdevolle tijden.
Memorias De Un Cuerpo Que Arde is a powerful portrait of women that explores various aspects of womanhood. Three women in their seventies share the evolution of their sexual and emotional lives, while one actress represents them on screen at every stage of their journey. Having grown up in a repressive era in Costa Rica, where sexuality was a taboo subject, 68-year-old Ana, 69-year-old Patricia, and 71-year-old Mayela developed their understanding of what it means to be a woman based on unspoken rules and expectations. Looking back on their lives, the three women now dare to speak openly about their experiences. Their memories, secrets, and desires are poetically interwoven. As the women narrate their stories off-screen, another woman of their generation embodies their lives on the big screen. Beyond the impressive narratives, director Antonella Sudasassi Furniss lends the film additional depth with its unique visual style. The camera transitions seamlessly between eras, from present to past, from youth to old age, and from moments of sorrow to those of joy.