Bernardo Bertolucci
Last Tango in Paris
In Parijs ontwikkelen een Amerikaanse weduwnaar en een jonge vrouw een intense, anonieme relatie, waarbij ze zich afsluiten van de wereld en hun eigen emoties.
Paul, een Amerikaanse weduwnaar in Parijs, worstelt met het recente verlies van zijn vrouw. Tijdens een toevallige ontmoeting in een leegstaand appartement komt hij Jeanne tegen, een jonge vrouw die op zoek is naar een nieuwe woning. Ze beginnen een intense, lichamelijke relatie zonder ooit elkaars namen te delen, waarbij ze zich volledig afsluiten van de buitenwereld en hun persoonlijke emoties.
Terwijl Paul zijn verdriet en woede probeert te verwerken via deze anonieme relatie, balanceert Jeanne tussen haar verlangen naar Paul en haar eigen leven, waarin ze verloofd is met Tom, een regisseur die een documentaire over haar maakt. De relatie verkent thema's van rouw, eenzaamheid, lust en emotionele isolatie, terwijl beide personages hun innerlijke worstelingen steeds meer aan de oppervlakte laten komen.
Paul, an American widower in Paris, struggles with the recent loss of his wife. During a chance encounter in an empty apartment, he meets Jeanne, a young woman searching for a new home. They begin an intense, physical relationship without ever sharing their names, isolating themselves completely from the outside world and their personal emotions.
As Paul tries to process his grief and anger through this anonymous relationship, Jeanne navigates her desire for Paul while balancing her own life, where she is engaged to Tom, a filmmaker who is making a documentary about her. The relationship explores themes of mourning, loneliness, lust, and emotional isolation, as both characters increasingly reveal their inner struggles.
Toelichting
'Last Tango in Paris' is en blijft een omstreden film. Wij hebben de film bewust geprogrammeerd omdat de film 'Maria' over de opnames van die film gaat en wat die opnames hebben betekend voor de toen 19-jarige Maria Schneider. De film wordt al lange tijd als onderdeel van de canon beschouwd – een klassieker dus. De vraag die velen stellen, is of wij dit oordeel moeten heroverwegen nu we weten op welke wijze een van de belangrijkste scènes is gemaakt. Het is nu bijna onmogelijk om de film opnieuw te bekijken zonder de sfeer van een snuff-film eromheen. Als kijkers zijn we immers getuige van daadwerkelijk misbruik. Maar het blijft van groot belang om terug te kijken naar wat er in het verleden is misgegaan om bewustwording te stimuleren.
01
02
03
04
