George Roy Hill
Thoroughly Modern Millie (1967)
In New York City tijdens de roerige jaren twintig wordt de zelfbenoemde missie van toekomstige flapper Millie Dillmount om met haar baas te trouwen bemoeilijkt door blanke slavenhandelaars en ware liefde.
Tot op zekere hoogte is deze poging van Ross Hunter om iets van de magie te vangen van Andrews' THE BOY FRIEND geslaagd, maar na bijna twee en een half uur begin je toch te gapen. Dit komedietje, geplaatst in de jaren 1920-1930, lijdt te veel aan vrolijkheid. Toch een Oscar voor Channing als Beste Bijrol. Het scenario is van Richard Morris. Het camerawerk is van Russell Metty en Russell Harlan.
Over de componisten
Elmer Bernstein (score), Sammy Cahn (liedjes) en James van Heusen (tekst)
In de geschiedenis van de filmmuziek behoort Elmer Bernstein (1922-2004) tot een van de meest iconische en legendarische. Met een carrière die een ongeëvenaarde 5 decennia omvatte, componeerde hij meer dan 150 originele scores, waarmee hij enkele van de meest herkenbare en memorabele thema's in de geschiedenis van Hollywood creëerde: de stuwende jazz van The Man With the Golden Arm (1955), de opzwepende muziek van The Magnificent Seven (1960) de lyrische en zacht bewegende muziek van To Kill a Mockingbird (1962) en de zwierige mars van The Great Escape (1963). Genoeg kansen voor een Oscar zou je zeggen. Daarom vreemd genoeg dat Elmer Bernsteins zijn enige Oscar voor Thoroughly Modern Millie (1967) won, een muzikale pastiche op de Roaring Twenties. De achtergrondmuziek van Bernstein is weliswaar een mooie bijdrage aan de film maar is vooral een aanvulling op de gedenkwaardige en originele liedjes van Sammy Cahn en James Van Heusen die gearrangeerd en gedirigeerd werden door André Previn. Maar samen leveren zij een meer dan swingende soundtrack die de jaren twintig overtuigend doen herleven.