Alfred Hitchcock
Rebecca (1940)
Een zelfbewuste vrouw moet zich aanpassen aan haar nieuwe rol als echtgenote van een aristocraat en niet geïntimideerd worden door de spookachtige aanwezigheid van zijn eerste vrouw.

Tijdens een verblijf aan de Côte d'Azur trouwt de Britse aristocraat De Winter (Olivier) hals over kop met een jonge, verlegen vrouw (Fontaine). Maar in zijn kasteel Manderley in Cornwall lijkt het volgens de 'tweede mevrouw De Winter' (haar eigen naam wordt nooit genoemd) wel of de geest van De Winters eerste vrouw, de onder mysterieuze omstandigheden om het leven gekomen Rebecca, nog door de gangen waart. Nog steeds fascinerende verfilming van de gelijknamige roman van Daphne du Maurier, ook dankzij de uitstekende hoofdrolspelers. Oscars voor beste film en beste camerawerk.

Over de componist
Franz Waxman (1906-1967)
David O. Selznicks productie van Rebecca (1940), gebaseerd op de roman van Daphne du Maurier, was de eerste Amerikaanse film van Alfred Hitchcock. Het was ook de eerste van vier memorabele partituren die Franz Waxman Waxman voor Hitchcock zou maken (Suspicion volgde in 1941, The Paradine Case en Rear Window kwamen een paar jaar later).
De film was een enorm commercieel succes en verdiende $ 6 miljoen, meer dan drie keer de productiekosten. Het ontving ook universele lovende kritieken en behaalde maar liefst elf Academy Award-nominaties, waaronder die voor beste filmmuziek.
De complexiteit van het verhaal van Du Maurier, met de naïviteit van de jonge bruid, de verfijning van haar echtgenoot en de ijzige afstandelijkheid van de huishoudster, waren de perfecte inspiratie voor Waxman. Hij beschouwde Rebecca als de meest uitdagende opdracht uit zijn carrière en zijn beste score: “Toen meneer Selznick me de opdracht gaf om de score voor de film te schrijven, stond ik voor een eigenaardig probleem. De complexiteit en aard van de plot maakten het noodzakelijk om zwaar op de muziek te leunen. ... Rebecca, het echte dominante personage van het verhaal, is dood - in werkelijkheid verschijnt ze nooit in de scènes, maar het hele drama draait om haar heen. Vooral door het gebruik van muziek, moest haar karakter aan het publiek worden onthuld. Om deze reden schreef ik bij het samenstellen van de filmmuziek eerst het hoofdthema…..die Rebecca voorstelt. Het moest een thema worden van verfijnde en angstaanjagende kwaliteit….het was aan de muziek om Rebecca's personage leven in te blazen en aanwezigheid te geven”.